کانی شناسی و زمین شیمی عناصر خاکی کمیاب پهنه های کائولینیزه منطقه گورگور، شمال تکاب، شمال باختر ایران

 پهنه‌ های کائولینیزه منطقه گورگور (شمال تکاب، استان آذربایجان ‌غربی) محصول دگرسانی سنگ‌های آندزیتی به سن میوسن در شمال باختر ایران هستند. با توجه به بررسی‌های کانی‌شناسی، کائولینیت، کوارتز، جاروسیت، مونت‌موریلونیت، آلبیت، مسکوویت- ایلیت، آناتاز، کلریت، اورتوکلاز، کلسیت، گوتیت و هماتیت فازهای کانیایی در این پهنه‌ها هستند. رگه‌های سیلیسی حاضر در این پهنه‌ها شامل کانی‌های فلزی پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت، بورنونیت و استیبنیت است. محاسبات تغییرات جرم عناصر خاکی کمیاب (REEs) با فرض Sc به عنوان عنصر شاخص کم‌تحرک آشکار می‌کنند که گسترش فرایند کائولینیتی شدن با غنی‌شدگی- تهی‌شدگی La-Nd و تهی‌شدگی Sm-Lu همراه بوده است. تجزیه و تحلیل‌های زمین‌شیمیایی نشان می‌دهند که درجه تفریق Al از Fe و تخریب کانی زیرکن توسط سیال‌های گرمابی به ترتیب مهم‌ترین عوامل کنترل کننده تغییرات بی‌هنجاری‌های Eu (84/0- 06/1) و Ce (83/0-93/0) در این پهنه‌ها هستند. همبستگی‌های مثبت و قوی مقادیر (La/Lu)N و(LREEs/HREEs)N  با اجزایی مانند P، S، LOI و Sr، نقش مؤثر محلول‌های درونزاد را در پیشرفت فرایند کائولینیتی شدن آشکار می‌سازد. تلفیق نتایج به دست آمده از مطالعات کانی‌شناسی و زمین‌شیمیایی پیشنهاد می‌کند که تغییرات در شیمی محلول‌های دگرسان کننده (pH و Eh) و  تنوع در نوع کانی‌های تثبیت کننده، دو عامل کلیدی مؤثر در تفریق و توزیع REEs در پهنه‌های کائولینیزه در گورگور هستند.